Prezentacja najnowszej książki Leszka Jodlińskiego już za nami.
Do premierowego spotkania gościnnych salach Miejskiej Biblioteki Publicznej w Gliwicach, przy ulicy Tadeusza Kościuszki 17 w dniu 27 października br.
Premiera książki, połączona z wykładem jej autora, zgromadziła liczne grono pierwszych Czytelniczek i Czytelników. Nie zabrakło pytań, dyskusji i jak zawsze wyjątkowych, osobistych spotkań, tak typowych dla tego rodzaju przedstawień nowości wydawniczych.
Książka już następnego dnia trafiła do pierwszych, wybranych księgarń na terenie kraju, w tym m.in. do księgarń sieci Gryfnie i Ajncla. W najbliższym czasie „Mieszkaniae kawalera” dostępne będzie w Bookstore Muzeum Architektury we Wrocławiu. Tam również oraz w księgarni on-line Wydawnictwa AZORY zakupić będzie można miejską torbę Stulecia z motywem reklamy Seidenhaus Weichmann z 1923 roku.
Wszystkim uczestnikom spotkania 27 października dziękujemy za przybycie i obecność w ten szczególny dla nas wieczór.
22 stycznia 1923 roku, dokładnie o godzinie 16.00, otwarty został Seidenhaus Weichmann w Gliwicach. Za projektem domu handlowego stała gwiazda ówczesnego modernizmu Erich Mendelsohn, wspierana przez architektów z berlińskiego biura architekta. Po 100 latach pragniemy w wyjątkowy sposób uświetnić tę rocznicę.
Rocznica rodzi wiele pytań. Również i to, czy dzień 22 stycznia 1923 roku kończył proces inwestycji, który sfinansował Erwin Weichmann przybysz z Wrocławia do Gliwic (a nie z Katowic, jak piszą niektórzy), przedsiębiorca i wizjoner, czy nie? Dzisiaj wiadomo już, że historia Seidenhaus Weichmann jest bardziej skomplikowana i złożona. Z pewnością warta opowiedzenia na nowo.
W najnowszej książce Leszka Jodlińskiego znajdziecie nieznane dokumenty, projekty i analizy dzieła Ericha Mendelsohna. Leszek Jodliński od lat zajmuje się fenomenem tego budynku i bada jego miejsce na architektonicznej mapie Górnego Śląska w okresie międzywojnia. To studia nad architekturą budynku i nad losami ludzi, których biografie splotły się z tym budynkiem.
Premierowe spotkania wokół książki „Mieszkaniae kawalera” już w II połowie października 2023 roku. Jednym z miejsc prezentacji książki będzie Miejska Biblioteka Publiczna w Gliwicach w dniu 27 października 2023 roku.
Książka (limitowna edycja pierwszego wydania uświetniająca 100-lecie Seidenhaus Weichmann) dostępna będzie w księgarni on-line AZORY – Wydawnictwo od 28 października 2023 roku oraz w tych punktach księgarskich, w których stale oferowane są publikacje tej oficyny.
Nie zabraknie jej także w tak wyjątkowym literacko i artystycznie miejscu jaką jest kultowa kawiarnia w kino-teatr w Sokołowsku.
W wydawnictwie AZORY praca wre. Premiera najnowszej książki już za klika tygodni!
Wykuwa się ostateczny kształt książki poświęconej nowej interpretacji Seidenhaus Weichmann Ericha Mendelsohna pod tytułem… No, na jego ujawnienie przyjdzie jeszcze czas.
Spodziewamy się jej drukiem, nie jak myśleliśmy pod koniec września, ale na początku października br.
Obok tego trwają przygotowania do naszej obecności na kolejnej edycji Festiwalu Literackiego „Kakauszale” w Stacji Biblioteka w Rudzie Śląskiej. Spotkacie nas tam 11 października 2023 roku! Będziemy tam z naszą premierową książką.
Ruszają także prace do nieco niespodziewanej, ale jak wierzymy ciekawej pozycji wydawniczej zaplanowanej na początek grudnia 2023 roku.
Tymczasem w niedzielę 17 września odbyło się spotkanie z Czytelniczkami i Czytelnikami „Dziennika ks. Franza Pawlara” w Dobrodzieniu, w miejscowej siedzibie DFK Guttentag.Była to nie pierwsza nasza obecność w tym wyjątkowym pod każdym względem miejscu. Inna z naszych książek, „Puste krzesła” była tam prezentowana w lipcu ubiegłego roku.
Zapraszamy do śledzenia oferty wydawnictwa i programu spotkań na naszym profilu na FB i na stronie Wydawnictwa.
Tak było w Dobrodzieniu w 2022 rokuStanowisko Wydawnictwa AZORY na festiwalu w 2022 rokuZaproszenie na tegoroczną edycję „Kakauszale”
Przed nami przedostatnia prosta związana z przygotowaniem do wydania książki o gliwickim dziele Ericha Mendelsohna. Tym finałem będzie druk, a póki co trwają zaawansowane prace nad składem książki, wyborem projektu graficznego, ostatnimi poprawkami w tekście.
Poniżej prezentujemy pierwsze projekty wnętrza książki i gorąco zachęcamy do śledzenia naszej strony i profilu na FB. To będzie wydarzenie!
Wakacje to pozornie tylko czas odpoczynku. W każdym razie nie dla wszystkich. Myśląc o naszych planach na drugą połowę 2023 roku przygotowujemy książkę, na którą powinni ostrzyć sobie zęby wszyscy miłośnicy historii Górnego Śląska i… architektury. Zresztą, tak naprawdę wierzymy, że grono czytelników tej książki będzie znaczenie szersze.
Do prac redakcyjnych i w wir edytorskich projektów trafiła publikacja, jaką przygotowujemy na 100-lecie otwarcia domu tekstylnego Erwina Weichmanna w Gliwicach, dzieło (czy trzeba to przypominać ?) Ericha Mendelsohna.
Publikacja powstała po blisko trzyletnich pracach, analizie dokumentacji, poszukiwaniu i znajdowaniu nowych tropów archiwalnych. Książka powinna ujrzeć światło dzienne we wrześniu tego roku.
Czy zaskoczy? Czy opowie coś nowego o dziele Ericha Mendelsohna? Mamy nadzieję, że tak będzie. Teraz to wszystko co możemy Państwu powiedzieć. Więcej już wkrótce, prosimy o cierpliwość, którą – mamy nadzieję – Państwu i miłośnikom modernizmu i historii Górnego Śląska, wynagrodzimy. Odsyłamy do naszego profilu na FB oraz do informacji na stronie internetowej Wydawnictwa.
Wszystkich chcących skorzystać z naszej bieżącej oferty zapraszamy do księgarni on-line
Materiały zdjęciowe objęte są prawami autorskimi Wydawnictwa AZORY. Jakiekolwiek ich udostępnianie, kopiowanie, reprodukowanie wymaga pisemnej zgody Wydawnictwa AZORY
Kolejne egzemplarze książki Puste krzesła. Historie Żydów ze Śląska wędrują w świat.
Tymczasem, powoli powstaje kolejna książka, która w jakimś stopniu będzie powrotem do pierwszej książki Leszka Jodlińskiego z 1994 roku. Liczymy na to, że wywróci ona do góry nogami wiele z faktów, które wiemy lub myśleliśmy, że wiemy o gliwickiej budowli projektowanej przez Ericha Mendelsohna. Mozolnie, powoli, ale się pisze.
Niecierpliwym w tzw. międzyczasie polecamy nasze wydawnictwa. To już ostatnie egzemplarze Dziennika ks. Franza Pawlara. Jego reedycja jest także w naszych planach, ale będzie już zupełnie inna. Szczegóły wkrótce ujawnimy. Ostatnie z kilku egzemplarzy II wydania czekają na swoich Czytelników…
Reprodukujemy ostateczną wersję okładki książki. Książkę wkrótce kierujemy do druku. Trwają już ostatnie przygotowania. Bądźcie czujni i odwiedzajcie naszą stronę oraz profil na FB.
Padają pytania o treść książki. Oto garść informacji.
Puste krzesła to zbiór tekstów historycznych odwołujących się do tradycji literatury faktu, czy reportażu historycznego. W drugiej części opublikowane są eseje związane z historią Żydów pochodzących z obszaru Śląska. Trzeba w tym miejscu zaznaczyć, że dominują postaci wywodzące się z terenu Górnego Śląska. Eseje podejmują również niektóre wątki dziedzictwa materialnego tej społeczności, które przetrwały na tym terenie, jak między innymi nekropolie żydowskie z terenu Gliwic, Opawy, czy Pyskowic. Cezurą czasową jest rok 1945, choć niektóre z wątków poprowadzone są do współczesności (losy rodziny Hirsch).
Zainteresowanie autora, od wielu lat zawodowo zajmującego się w swojej pracy muzealnej i publicystycznej oraz naukowej sprawami Żydów Europy Środkowej, koncentruje się na środowisku Żydów niemieckich (niemieckojęzycznych).
Wybór tematów nawiązuje do tekstów, które napisał w latach 2005-20018, a w których odniósł się zarówno do spraw o istotnym znaczeniu dla tego środowiska (np. historii Petycji Bernheima, która była jedynym przypadkiem skutecznej ochrony praw Żydów w III Rzeszy, a związana jest wprost z terenem G. Śląska), jak i historii, które przez swoją złożoność, powiązania ze zjawiskami toczącymi się do nich współcześnie, posiadają niezwykłą wymowę symboliczną i emocjonalną. To historie, które aczkolwiek nie odnoszą się wprost do Holocaustu, są jego zapowiedzią. Rejestrują nadchodzącą Zagładę lub ukazują losy Żydów śląskich, w przeddzień ich zinstucjonalizowanej eksterminacji.
Na kartach książki pojawiają się takie postaci, jak Erwin Weichmann, przedsiębiorca i kupiec z Gliwic (wówczas Gleiwitz) związany z Erichem Mendelsohnem (wybitnym architektem dwudziestolecia międzywojennego w Niemczech i jednego z największych architektów żydowskich XX wieku). Jego losy i dzieje jego rodziny to mikrohistoria losów śląskich i niemieckich Żydów. Wydaje się, zaprezentowane w książce losy rodziny Weichmann (Winston), to dzisiaj najbardziej kompletna historia tej rodziny i losów inwestora Seidenhaus Weichmann. Rozdział ten został bogato zilustrowany m.in. w nigdy wcześniej niepublikowane zdjęcia mieszkania Erwina Weichmanna. Wnętrza, których nie projektował E. Mendelsohn, lecz Robert Krafft, architekt pracujący w Berlinie i kojarzony bardziej z modułowymi domami miedzianymi w Palestynie, niż z gliwicką realizacją.
Innym z bohaterów jest dr Ludwig Guttmann, wybitny neurolog, twórca paraolimpiad pochodzący z górnośląskiego Toszka (do 1945 r. Tost). Mniej znane jest to, jak – będąc dyrektorem szpitala żydowskiego we Wrocławiu – ratował dziesiątki swoich pacjentów i uciekinierów przed śmiercią. Wrota szpitala zamieniał w bramę do nowego życia.
Wyjątkową postacią jest Walter Karliner, Żyd z Pyskowic (wówczas Peiskretscham), którego historię opowiada Muzeum Shoah w paryskiej dzielnicy Le Marais, bo jest tego muzeum bohaterem. Postać i historia bardzo słabo znana w Polsce.
Każda z tych historii (jest ich łącznie osiem), to prowadzone od lat małe śledztwa i poszukiwania, spajanie wątków i postaci. Odrzucanie legend od faktów. Niektóre z tekstów były publikowane pierwotnie w „Gazecie Wyborczej”, w wersjach skróconych i dostosowanych do formatu Gazety. Po wielu latach niektóre z nich, w wyniku zmian i uzupełnień stały się już zupełnie nowymi opowieściami i historiami. Zaktualizowane i bardzo gruntownie poprawione. Jeszcze bardziej poruszają.
Zbiór liczy, jak powiedziano, osiem reportaży historycznych. Ich zasięg terytorialny, to geografia rozpięta od Nowego Jorku, Buenos Aires, Paryża, Berlina, Śląska, Tel Awiwu po łotewską Lipawę. Tam gdzie było to możliwe wątki zostały poprowadzone aż po współczesność. Najważniejszym zamysłem było pokazanie, jak drobne (z pozoru) działania, regulacje prawne, systematycznie i bezwzględnie pomniejszające pole wolności niemieckich Żydów, doprowadziły do dramatycznych i tragicznych wydarzeń. To zbiór będący także wyrazem fascynacji środowiskiem Żydów śląskich. Skromnym opisem tej społeczności. Ludzi na pozór zwyczajnych, jak w przypadku Samuela Hirscha z Bytomia (Beuthen). To opis wydarzeń, których symboliczna wymowa więcej mówi o losie Żydów europejskich, niż rozbudowane opracowania naukowe.
Uzupełnieniem tekstu zasadniczego są eseje prezentujące żydowskie miejsca pamięci i obszary naznaczone. Zaniedbane cmentarze, domy modlitwy. Inne teksty (recenzje wystaw, filmów) odnoszą się także do działań z zakresu kultury i przemysłów pamięci, które los Żydów G. Śląska w istocie pomijają.
To cześć pośrednio nawiązuje do dorobku zawodowego autora i jego muzealnej praktyki. Swoistego obciążenia przyjmowaniem takiej perspektywy. Historii opisywanej przez zdarzenie z pozoru nieznaczące, zwyczajne, jak epizod z historii rodziny Lustig z Gleiwitz. Smutnym symbolem zapomnienia losów Żydów do 1945 roku jest fakt, iż ani na terenie Polski (Muzeum Polin, Muzeum Śląskie), ani w Niemczech (Muzeum Żydowskie w Berlinie), Żydzi śląscy nie mają wyraźnie odnotowanej podmiotowości i własnej pamięci.
Wydawnictwo jest bogato ilustrowane (zawiera ponad 60 fotografii). Zawiera zdjęcia ze zbiorów własnych autora, archiwów prywatnych (m.in. rodziny Hirsch w Izraelu), jak również z placówek muzealnych (United States Holocaust Memorial Museum w Nowym Jorku, ŻIH w Warszawie). W kilku przypadkach można śmiało powiedzieć o ich publikacji po raz pierwszy w historii: sztuki czy badań nad Żydami tego regionu. Z drugiej strony zamysłem autora było to, by była to lektura pozornie łatwa i odwołując się (gdzie to możliwe) do obrazów. Tekst pomimo głębokiego osadzenia w materiale źródłowym pozbawiony jest niemal zupełnie przypisów i odniesień do aparatu naukowego. To zamysł świadomy.
Tytuł Puste krzesła zainspirowany został przez zdjęcie wykonane przez autora w synagodze Pod Białym Bocianem we Wrocławiu. Puste krzesła widziane z empor synagogi,prowokowały do pytania, co można zrobić, by choć na moment te symboliczne miejsca – tragicznie i w pośpiechu opuszczone – wypełniły się zapomnianymi lub nieznanymi postaciami.
www.azorywydawnictwo.pl
Leszek Jodliński Puste krzesła. Historie Żydów ze Śląska, Kraków – Gliwice 2020, (wyd. AZORY), I wydanie. (216 stron, okładka zintegrowana, 67 fotografii archiwalnych, dokumentów i zdjęć współczesnych)
Ta strona wykorzystuje cookies do poprawy wyświetlania strony, a także analizy ruchu Google Analytics.Accept
Privacy & Cookies Policy
Privacy Overview
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may affect your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.